توضیحات

مشخصات کلی

معرفی اجمالی محصول

ویکی پدیا: تُرشی یکی از چاشنی ها و مزه دم دهنده ها به خوراک ها به ویژه در آشپزی خاورمیانه ای است. ترشی گذاشتن یکی از فرایندهای نگهداری طولانی مدت از خودنی هاست که ماده خوراکی مورد نظر را درون محلول آب نمک و یا سرکه که پ هاش پایین داشته و حالت اسیدی دارد قرار می دهند. با استفاده از این فرایند، می توان مواد خوردنی فاسد شدنی را تا چند ماه سالم نگه داشت. اگر ماده خوراکی خود دارای آب کافی باشد، تنها افزودن نمک برای ساختن ترشی بس است. در برخی کشورها مانند کره، به انواع سبزیجات نمک می افزایند و این نمک، آب اضافی موجود در سبزیجات را خارج می کند. سپس سبزیجاتی که آب اضافی شان گرفته شده را می گذارند تا به شیوه ی طبیعی ورآورده شود و محلول سرکه مانندی حاصل شود. بر خلاف فرایند کنسرو کردن، در ترشی گذاشتن نیازی به استریل نمودن کامل ماده خوراکی نمی باشد. در نمک سودکردن نمک یا محلول نمکی با فشار_اسمزی باعث خارج شدن آب موجود در میکروب ها شده و میکروب ها را می کُشد و یا در ترشی ها پ هاش ترشی که اسیدی است سبب می شود که هیچ باکتری یا قارچی نتواند در چنین محیطی نمو کند. فرایند ترشی گذاشتن برای نگهداری از مواد خوراکی و استفاده آنها در بیرون از فصل برداشتشان بوجود آمد. از مواد خوراکی ترشی شده در مسافرت های طولانی، به ویژه مسافرت های دریایی استفاده می شد. پیش از اختراع موتور بخار، گوشت گاو و خوک نمک سود شده، غذای ملوانان محسوب می شد. البته امروزه افراد، نه تنها به دلیل نگهداری از مواد خوراکی، بلکه به دلیل لذت بردن از مزه انواع ترشی، اقدام به ترشی گذاشتن می کنند. اگر چه امروزه واژه ترشی تنها به انواع سبزیجات و صیفی جات ترشی شده گفته می شود، در گذشته از انواع خوراک ها ترشی تهیه می کردند (مخصوصاً مردم آسیایی). برای حفاظت دراز مدت از انواع میوه، میوه را درون محلول غلیظ آب و شکر قرار می دهند و انواع ادویه جات از جمله دارچین هم به آن اضافه می کنند.

ویکی پدیا: پیاز خوراکی، یکی از قدیمی ترین سبزیها در دنیا و ایران است که خاستگاه آن در ایران و افغانستان ذکر کرده اند. این محصول سه هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر کشت می شده است و بر اساس برخی اسناد کارگرانی که در ساختن اهرام مصر فعالیت می کرده اند از پیاز به عنوان غذای اصلی استفاده می کردند. پیاز به خانواده آلیاسه (Alliaceae) متعلق است و گیاهی است دو ساله با رشد بوته ای ضعیف، برگ های استوانه ای شکل توخالی که در سال اول با توجه به طول روز مورد نیاز خود تشکیل سوخ (Bulb) داده و در سال دوم با کشت سوخها و پس از ظهور ساقه (های) گل دهنده و چترها تولید بذر می نماید. مهم ترین فاکتورهای محیطی موثر در تشکیل سوخ درجه حرارت و طول روز است و بر این اساس ارقام پیاز به سه گروه شامل ارقام روز بلند، روز متوسط و روز کوتاه تقسیم بندی می شوند. اهمیت این موضوع در تعیین زمان مناسب کاشت است به طور مثال برای کاشت ارقام روز بلند مانند قرمز ایلخچی به طور معمول فروردین ماه اقدام به کاشت می شود. این محصول از نظر ارزش غذایی به دلیل دارا بودن قندها، ویتامین ها به ویژه و ویتامین ث، مواد معدنی بخصوص کلسیم، فسفر و پتاسیم دارای اهمیت است. از سوی دیگر به دلیل داشتن مواد آنتی بیوتیک پیاز از جنبه دارویی پراهمیت است به گونه ای که این محصول می تواند با تقویت سیستم دفاعی بدن در پیشگیری از بیماری ها موثر باشد. پیاز باعث آرامش می شود و در کاهش فشار خون و چربی خون موثر است. پیاز سرشار از گوگرد است و گوگرد موجود در آن برای ضد عفونی کردن خون، شش ها و برطرف کردن آسم، ورم گلو و برونشیت موثر است مصرف پیاز موجب تقویت غذه اشکی و گوارشی می شود. پیاز دارای آنتی بیوتیک است که خون و مجاری تنفسی را ضد عفونی می کند، پیاز در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های کلیوی، مثانه، ورم ساق ها، پروستات و رماتیسم مفصلی موثر است، همچنین مصرف پیاز باعث آرامش افراد می شود، پایین آورنده فشار خون و کاهش دهنده چربی خون است. عمده تولید پیاز ایران در شهر قهدر یجان در استان اصفهان صورت می گیرد متوسط برداشت در این شهر هکتاری ۱۰۰ تن است. پیاز به طور کامل از فعالیت مضر چربی برای ایجاد لخته در خون جلو گیری می کند. در واقع خوردن نصف تا یک پیاز متوسط در روز می تواند اثرات آسیب زای چربی برای لخته شدن خون را برطرف کند.

شما مشتریان گرامی می توانید ترشی پیاز 630 گرمی بدر را از سوپر مارکت اینترنتی سرای خرید سفارش داده و در کوتاه ترین زمان درب منزل یا محل کار خود دریافت نمایید.

اطلاعات بیشتر